Woensdag 15 juli 2015

Vandaag nog even een stadswandeling door Guayaquil, de grootste stad van het land. We vliegen pas om 18:30 plaatselijke tijd, dus we hebben nog een hele dag. We laten ons met de taxi afzetten bij de kathedraal en lopen van daaruit een rondje terug naar het hotel. In het parkje naast de kathedraal, midden in de stad, zit het opeens vol met leguanen. De vijver zit vol met schildpadden. We blijven hier een uurtje en lopen dan rustig via de boulevard en wat “bezienswaardigheden” terug. Om kwart over 3 regelen we taxi naar de luchthaven. We gaan vertrekken!

De volgende dag zijn we weer in Amsterdam, de vlucht is goed gegaan. Daarna meteen door naar de dokter. Conclusie is dat de behandeling al in gang is gezet en dat deze nog wel zo'n 6 maanden door moet gaan; bloedverdunners en een steunkous. Ik mag alles eten en vooral drinken. De afgelopen vakantie heb ik maar 4 biertjes op (ja, het is zelfs te tellen), omdat ik verder geen alcohol mocht, maar dat blijkt niet zo te zijn. Helaas hebben we dus niet iedere dag samen een biertje kunnen drinken.

Ondanks dat de reis niet geheel volgens planning verliep hebben we toch nog best veel van het land kunnen zien. Vooral de variatie die het land te bieden heeft, heeft indruk gemaakt. Wie weet komen we voor wat specifieke gebieden nog eens terug!

Bedankt voor het lezen en alle reacties; tot de volgende reis!

Toch nog even wat opmerkelijke zaken in Ecuador

• Ecuador is niet echt goedkoop zoals je zou verwachten. Voor een goede maaltijd (steak of kip met rijst en groente) met een lekker “Club” biertje betaal je zo'n $30 (voor 2 personen), niet duur... maar toch. Wat wel goedkoop is, is de benzine. Hiervoor betaal je overal $1,48 (concurrentie is er niet). Dit is niet per liter, maar per gallon (= 3,8 liter). Water is duurder! Een volle tank benzine voor nog geen 15 dollar.

• Toeristisch kan het land nog een flinke slag slaan. De hotelletjes en de pensions waar we hebben gezeten waren stuk voor stuk van uitstekende kwaliteit, maar daarbuiten was het behelpen. Het uitzetten van een wandel- of atb-route, het aanleggen van een uitzichtspunt of het plaatsen van bewegwijzering zal al een hoop verbeteren. Er zijn legio mogelijkheden ....

• Zoals we gemerkt hebben is de politie je beste vriend! Gelukkig hebben ze er hier heel veel van. En ze zijn zeer aanwezig. Ze rijden ten aller tijden met zwaailichten en als het even kan ook met heel veel-tonige sirenes. Of ze hiermee enige status hebben weten we niet. In ieder geval reageert niemand op de zwaailichten en sirenes.

• Ondanks de stoplichten op elke kruizing in de steden zetten ze toch 2 à 3 verkeersregelaars op de kruising. Of de verkeerssituatie hierdoor beter wordt ..... ik betwijfel het. Je wordt hier overigens wel vermaakt tijdens het wachten, naast de vele straatverkopers met snoep fruit en prullaria, ook vele jongleurs en goochelaars op de kruispunten.

• De bussen brengen je overal waar je naar toe wil. Zorg wel dat je goed ter been bent. Je springt in en uit een nog rijdende bus. Het kost dan ook bijna niets. Betalen doe je aan een kind dat in Nederland nog lang niet mag werken!

• De steden worden gedomineerd door de gele taxi's. Een prima alternatief voor de bus. In de dorpen zijn de gele taxi's vervangen door iets wat op een veelkleurige tuk-tuk lijkt. Landelijke hobby is om op elk willekeurig moment te toeteren … gek wordt je ervan.

• Ook de motor is een belangrijk voertuig op de weg. Deze koop je niet bij de motor speciaalzaak, maar vind je tussen het witgoed en de televisies.

• Rijden is overigens een vak apart in Ecuador, zeker in de grote steden. Inhalen doen je zowel links als rechts, bij voorkeur slalommend. Inhalen doe je ook het liefste bij een dubbel doorgetrokken streep. “Snelwegen” worden niet alleen gebruikt voor motorvoertuigen, maar ook door fietsers, voetgangers en als oversteekplaats. Overigens .... voor een zebrapad moet je zeker niet stoppen. Even aanpassen aan deze situatie en het komt allemaal goed.

• Ga zeker met een (werkende) GPS op pad (die van ons stopte er halverwege mee!). Richtingsborden kennen ze nauwelijks, en een goede wegenkaart al helemaal niet. B-Wegen op de kaart blijken er gewoon niet te zijn.

• Voor de fietsers, die je overigens niet veel ziet, worden aparte voorzieningen aangelegd. Ik ben benieuwd hoe vaak het fietspad op 4000 meter gebruikt gaat worden.

• Ook in Ecuador is de telefoon een belangrijk communicatiemiddel geworden. In dorpen en steden in zeker in een straal van 100 meter een telefoonwinkel te vinden... de Claro.

Tot zover Ecuador